Bij het begin van de vasten: Stilte…
Haast, lawaai en onrust,
zijn de kenmerken van een tijd
dat stilte uitgebannen wordt.
We luisteren niet meer van binnenuit:
vanwaar en wie we zijn
en waarnaar onderweg.
Hoe ver moet je gaan om tot rust te komen?
Of kan het ook dichtbij?
Luister naar de stilte,
wacht tot een ander spreekt met woorden
die de jouwe niet zijn.
Luister naar de stilte,
wacht op de stem van je hart
naar wat je beweegt, naar wat je bent.
Luister naar de stilte,
hoor wat God tegen je zegt,
voel de Liefde die ons draagt..
Gebed voor de veertig dagen
Eeuwige God,
in deze veertig dagen roept U ons op,
op te staan uit de sleur van de dagen
en ons los te maken van alles
wat ons te veel bindt aan deze wereld.
Help ons bij onze tocht in de woestijn,
en neem ons mee de berg op,
op dat wij een glimp opvangen
van wat U met ons mensen voor hebt.
Eeuwige God,
in de stilte van dit moment bidden wij tot U:
open onze ogen om echt te zien,
open onze oren om echt te horen,
open ons hart om oprecht lief te hebben.
Laat ons hier leven in het besef
dat Uw Rijk komen zal.
Amen.
Gebed voor de vasten
Waarom vasten we eigenlijk?
Veertig dagen onderweg
naar een feest
dat maar zo moeilijk een feest genoemd kan worden
omdat iemand er eerst voor moest sterven.
Veertig dagen
omdat je zomaar niet geloven kan
dat hij weer is opgestaan
want dat is zo moeilijk te geloven.
Veertig dagen
omdat die dood en opstanding
niet een verhaal mogen blijven
dat buiten ons omgaat.
Veertig dagen
omdat we niet blijven hangen
in het zuchten om het leed van de wereld,
zeggen dat we er toch niets aan kunnen veranderen
en ongestoord verder leven.
Veertig dagen
opdat we kunnen geloven
dat het wel anders kan
dat het leven de dood zal overwinnen
en dat dát vertrouwen in ons leven
vorm kan krijgen, hoe gering ook.
Amen.
Meer nog
Meer nog dan anders
in deze veertig dagen ervaren
wat rust is,
wat stilte zegt,
wat leegte doet..
Meer nog dan anders
in deze veertig dagen beseffen:
geven en delen
is meer van de mens
dan hebben en halen.
Meer nog dan anders
in deze veertig dagen bereid
om los te laten wat overbodig is
en bij de kern van ons leven te komen:
om mens en wereld
alle leven op aarde
in ere te houden.
Bidden –
meer nog dan anders.
(Peer Verhoeven.
Uit: Ingebed, Gooi en Sticht, Baarn 1995, blz. 35)
Gebed in de vastentijd
Goede God,
U roept ons om op weg te gaan
naar een nieuwe aarde, het Beloofde Land.
Maar de weg is lang.
We vergeten wat het doel is van onze levensreis.
We zijn zo vaak met onszelf bezig,
dat we het roepen van de mens
die met ons meegaat, niet horen.
God, breng ons in herinnering
dat we elkaar nodig hebben in de woestijn.
Want alleen redden we het niet.
Ga met ons mee, alle dagen van ons leven.
Amen.
Gebed voor de Vastentijd
Goede God,
er zijn veel dingen die mij bezig houden
in mijn gezin, op mijn werk
en in de wereld waarin ik leef.
Vaak maak ik mij druk om zaken
die er eigenlijk niet zo toe doen.
Meestal gaat het dan om dingen,
die – strikt genomen –
alleen voor mijzelf van belang zijn.
Dan heb ik te weinig oog
voor wat mensen om mij heen
werkelijk nodig hebben.
Op deze dag van vasten en bezinning
wil ik mij meer dan anders concentreren
op wat echt van waarde is:
alles wat klein en weerloos is,
alle mensen die – vaak onuitgesproken –
erom vragen behoed te worden,
iedereen die verlegen zit
om een vriendelijk gebaar, een bemoedigend woord.
Daarom vraag ik u, goede God,
mij vandaag uw genade te verlenen,
zodat ik beter zicht krijg
op wat er werkelijk toe doet.
Amen.
